KISA BİR SÖZCÜK, UZUN BİR HİKAYE: NEYSE

Bazı kelimeler bir sessizlik kadar derindir.

“Neyse” de onlardan biri.

Bir cümlenin sonu gibi görünür…

Ama çoğu zaman, anlatılmamışların başıdır.

Kimi zaman büyümesin diye susarız,

Kimi zaman içimizdeki ağırlığı hafifletmek için.

Bazen anlatmaktan yoruluruz,

Bazen de sadece yola devam etmek isteriz.

Ve tüm bu duyguların üstüne yalnızca bir kelime gelir:

“Neyse.”

Benim için “Neyse”nin 4 Duygusal Katmanı Var:

🎈 Geçiştirme Katmanı

“Neyse, boş ver…”

Aslında söyleyecek çok şey vardır ama olay büyümesin istenir.

Karşı tarafı kırmamak ya da kendi kırgınlığını göstermemek için kullanılır.

🎈 Hafifletme Katmanı

“Neyse, olur böyle şeyler…”

Kayıp vardır ama hayat devam etmelidir.

Duygusal yükü taşımak yerine hafifçe kabullenmek tercih edilir.

🎈 İçe Çekilme Katmanı

“… Neyse.”

Bir cümle başlamaz, bitmez; içimizde yankılanır.

Anlatılmayan kalır. Yorulmuş bir iç sesin dışarıya sızan son nefesidir.

🎈 Yeniden Başlama Katmanı

“Neyse, buradan sonrasına bakalım.”

Olan olmuştur ama bir yol çizmek gerekir.

Bu kez “ne olduysa oldu” değil, “şimdi ne yapmalıyım?”a dönen bir adımdır.

❓ Peki İnsan En Çok Nelere “Neyse” Der?

📌 “Neyse, takılma.”

Çünkü kırıldığını belli etmek istemez.

📌 “Neyse, herkes kendine yakışanı yapar.”

Çünkü hayal kırıklığını zarifçe geçiştirir.

📌 “Neyse, olan oldu artık.”

Çünkü değiştirilemeyecek bir gerçeğe tutunmak istemez.

📌 “Neyse, demek ki nasip değilmiş.”

Çünkü bir kaybı anlamlandırmak bazen daha kolaydır.

📌 “Neyse, önemli değil.”

Çünkü aslında önemlidir ama anlatmaya değer görülmez.

📌 “Neyse ya, boş ver.”

 Çünkü içi doludur ama dili susar.

📌 “Neyse, sağlık olsun.”

Çünkü üzülür ama şükürle üstünü örter.

📌 “Neyse, biz yine de iyi insan olalım.”

Çünkü karşılık görmese de kendi duruşunu bırakmak istemez.

💫 “Neyse” dediğimizde bazen kaçıyoruz,

Bazen nazikçe reddediyoruz,

Bazen umutla bekliyoruz,

Bazen de içimizde bir korkuyu susturuyoruz.

💯 Ama ne olursa olsun:

Her “neyse” de, bir sözün söylenmeden geçildiği ve bir duygunun içimizde kaldığı kesin.

❓ Peki siz nelere “neyse” dediniz?

Ve gerçekten geçebildiniz mi oradan?

Bu kelimeler üzerine düşünmeliyiz ilişkilerimizde. Çünkü bazen en çok, sessizliğin içindeki sözcükleri duymaya ihtiyacımız var...

Başka bir gün başka bir kelimeyle buluşmak dileğiyle,

Kıymetle kalın,

Elif Yeniçeri