BELKİ: Umudun Maskesi, Kararsızlığın Dili

Bazı kelimeler var… “Keşke”, “Belki”, “Neyse” gibi.

Kısa ama içimizde uzun uzun yankılanan.

Ben bu kelimelerin içindeki duygulara bakmayı,

İnsanın o an ne yaşadığını anlamayı ve anlatmayı seviyorum.

Çünkü çoğu zaman bir kelime, koca bir hikayedir.

📌 “Belki” de onlardan biri… ne söyler ne susar.

Ne evet kadar cesur,

Ne hayır kadar net.

🖋️ Kimi zaman umut taşır gibi görünür.

Ama çoğu zaman ya bir kararın eşiğinde duran korkudur,

Ya da bir “hayır” demeye cesaret edemediğimiz yerdeki zarif örtü.

 Peki insan ne zaman “belki” der?

📌“Belki gelirim.”

 Çünkü doğrudan “hayır” demek, kırıcı olabilir.

“Belki”, burada bir iletişim tamponu, bir duygusal yumuşatıcıdır.

📌“Belki arar.”

 Çünkü aramazsa, gerçekten hiç düşünülmemiş olduğunu kabul etmesi gerekir.

📌“Belki başlarım.”

Çünkü başarısız olma ihtimali, başlamamaktan daha çok korkutur.

📌“Belki beni anlarlar.”

Çünkü anlaşılmamak, hiç anlatmamaktan daha çok incitir.

📌 “Belki bu yıl daha iyi geçer.”

Çünkü umut etmek, gerçeklerle yüzleşmekten bazen daha kolaydır.

📌“Belki anlatırım.”

Çünkü güvenmek, her zaman kolay değildir. Ama tamamen susmak da içimizde ağırdır.

Dahası… sizin zihninizde de bir ‘belki’ vardır.

💫 Her “belki”, bir ihtimali açık bırakır.

Ama aynı zamanda bir kararsızlık, bir korunma, bir ertelenmiş eylem de olabilir.

💥 “Belki” bazen bir kaçıştır bazen kibar bir reddir.

Kimi zaman içinde ince bir umut taşır,

Kimi zamansa görünmeyen bir korkuyu gizler.

Ne kadar nazik görünse de çoğu zaman ya net bir cevaptan ya da cesur bir adımdan bizi uzak tutar.

Ve belki de en çok şunun için deriz bu kelimeyi:

📌 Ne tam umutla bakabiliyoruz ne de açıkça vazgeçebiliyoruz.

📌 Ne kalıyoruz ne gidiyoruz. Ama hep bir ihtimal açık kalsın istiyoruz.

❓Hiç düşündünüz mü; siz en çok hangi “belki” de kalıyorsunuz?

Ve o “belki”, neyin yerine geçiyor?

Başka bir gün başka bir kelimeyle buluşmak dileğiyle,

Kıymetle kalın,

Elif Yeniçeri